Μία κυρία τον ρώτησε: «Πόσο πωλείται το ένα αυγό;»
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «0,25€ ένα αυγό, κυρία».
Του είπε: «Θα πάρω 6 αυγά για 1,25€ ή θα φύγω».
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «Ελάτε να τα πάρετε με την τιμή που θέλετε. Ίσως αυτό να είναι μια καλή αρχή διότι δεν έχω πουλήσει ούτε ένα αυγό σήμερα ».
Πήρε τα αυγά και έφυγε με την αίσθηση ότι κέρδισε. Πήρε το φανταχτερό της αυτοκίνητο και πήγε σε ένα εστιατόριο με τη φίλη της. Εκεί, παρήγγειλαν ό, τι τους άρεσε. Έφαγαν λίγο και άφησαν πολλά από αυτά που παρήγγειλαν. Στη συνέχεια πήγε να πληρώσει το λογαριασμό. Ο λογαριασμός ήταν 45€ ! Έδωσε 50€ και ζήτησε από τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου να κρατήσει τα ρέστα.
Αυτό το περιστατικό ίσως φαινόταν αρκετά φυσιολογικό για τον ιδιοκτήτη, αλλά πολύ επώδυνο για τον φτωχό πωλητή αυγών.
Το θέμα είναι,
Γιατί δείχνουμε πάντα ότι έχουμε την εξουσία όταν αγοράζουμε από τους άπορους; Και γιατί γινόμαστε γενναιόδωροι σε όσους δεν χρειάζονται καν τη γενναιοδωρία μας;
Κάποτε διάβασα κάπου:
«Ο πατέρας μου αγόραζε απλά αγαθά από φτωχούς σε υψηλές τιμές, παρόλο που δεν τα χρειαζόταν. Μερικές φορές τα πλήρωνε και πιο ακριβά. Ανησυχούσα για αυτήν την πράξη και τον ρώτησα γιατί το κάνει; Τότε ο πατέρας μου απάντησε: "Είναι φιλανθρωπία τυλιγμένη με αξιοπρέπεια, παιδί μου"
Μου άρεσε πολύ και το ξεσήκωσα, από τα social media, για τους Φίλους Αναγνώστες μας.
